De elektronische muziek zoals we die vandaag kennen zou aanzienlijk anders zijn zonder de bijdrage van vrouwen. Inderdaad, twee pioniers uit de jaren ’60 hebben de weg voor ons geopend naar dit muziekgenre dat ons vandaag de dag meesleept en doet trillen.

Laten we beginnen met het bespreken van de ontwikkelaar van de Oramics, Daphne Oram, onze eerste pionier die de eerste elektronische compositiemachine heeft ontworpen..

 Haar reis begon in de jaren ’40 toen ze bij de BBC werkte, waar ze haar vrije tijd besteedde aan experimenteren met magnetofonen en synthetisch geluid.

Gedurende deze periode heeft ze haar eerste stuk elektronische muziek gecreëerd getiteld ‘Still Point’ in het vroege elektronische genre.

Vastberaden besloot ze haar eigen studio voor elektronische composities op te richten en ontwikkelde ze een innovatieve techniek voor geluidstekening: de Oramics.

De Oramics stelt geluidsvorming in staat door vormen te tekenen op heldere filmmaterialen, waarbij één band de toonhoogte controleert en de andere het volume, de klankkleur en het vibrato regelt.

Deze creatie zal een impact hebben op het proces van het maken van elektronische muziek.

Onze tweede pionier is Delia Derbyshire, een afgestudeerde in wiskunde en musicologie, maar ze staat vooral bekend als een revolutionair op het gebied van muzikale creatie. 

Ze is een belangrijke invloedsfiguur voor psychedelische en elektronische artiesten.

Haar geluidsexploraties, zoals het gebruik van het geluid van objecten of het gebruik van een sinusgolfgenerator gemengd met behulp van tape recorders, hebben iets gecreëerd dat de digitale instrumenten van die tijd nog niet konden reproduceren: elektronisch geluid.

Daarnaast is zij verantwoordelijk voor de onmisbare soundtrack van de BBC-serie “Dr. Who”. Echter, ze zal nooit onder haar eigen naam worden gecrediteerd en zal daardoor niet de erkenning en credits krijgen die ze verdient.

Vandaag worden vrouwen veel meer erkend in deze muzikale wereld.

Gelijk aan mannen? Nee, we zijn er nog niet…

Seksisme is nog steeds aanwezig in deze muziekwereld, zelfs als het niet opzettelijk is, het ingeborgen in deze maatschappij en doet het vrouwen twijfelen aan hun talent en hun plaats in deze muzikale omgeving.

Er zijn toch vooruitgangen te merken. We zien een evolutie bij internationale muziekfestivals. Vandaag zijn 21% van de vertegenwoordigde artiesten vrouwen, in tegenstelling tot slechts 2% 15 jaar geleden.

Het is uiteraard nog niet helemaal rechtvaardig, daarom worden vrouwencollectieven opgericht om verandering op het terrein te brengen. . (bijvoorbeeld : Vénus club, Écoute meuf, burenhinder…) 

Hoe ? 

  • Door het creëren van trainingen en workshops om bewustwording te creëren over ongelijkheden.
  •  Door jonge DJ’s te identificeren en hen naar voren te brengen op het podium.
  • En uiteindelijk door een sfeer van zorgzaamheid en niet-oordelen te creëren, zodat vrouwen onderling het vak van DJ kunnen leren.

Future Female Sounds is een internationale en gratis organisatie die is opgericht met als doel vrouwen en genderminderheden gratis les te geven in Dj technieken en carrièrebeheer.

Dit stelt vrouwen in staat om vooruitgang te boeken in hun DJ-carrière zonder de druk van mannen en internaliserend seksisme te hoeven ondergaan die aanwezig is in deze door mannen gedomineerde wereld.

Een goede lokale alternatief hier in Brussel is FUTURGROOVES, een plek van delen en creatie met een sterke nadruk op teamgeest en waardering.

Ons doel is om hedendaagse muziek te promoten voor iedereen en op alle mogelijke manieren. Dit omvat lessen in muziekproductie, DJ-cursussen voor alle niveaus, zowel beginners als gevorderden, maar ook muziekinitiatielessen voor de jongsten.

https://www.futurgrooves.com/

Het is ook bemoedigend om getalenteerde artiesten zoals Amelie Lens, Sara Laundry, Charlotte de Witte, Anetha, Indira Paganotto, Nina Kraviz, Peggy Gou, Fatima Hajji, Sama Abdulhadi en vele anderen nu op de affiches van de grootste elektronische evenementen over de hele wereld als healiners te zien staan.

Echter is het belangrijk om te erkennen dat er nog steeds vooruitgang geboekt moet worden. Ondanks de opkomst van deze vrouwelijke talenten, blijft de wereld van de elektronische muziek getekend door kapitalisme, patriarchaat, seksisme en racisme. Deze realiteiten staan in contrast met de oorspronkelijke waarden van deze wereld, die zijn wortels heeft in de queer- en Afro-Amerikaanse cultuur van Detroit, waar techno is ontstaan.

In conclusie is het noodzakelijk om door te blijven vechten, niet op te geven en Niet terugdeinzen voor zijn angsten.  Het blijven bevorderen van diversiteit, inclusie en gelijkheid in de muziekindustrie is essentieel voor de bloei van alle artiesten, zodat ze worden erkend voor hun talent en hun bijdrage aan deze creatieve wereld, en niet worden verdreve de schaduw van mannen en diepgeworteld seksisme.